O día despertou moi patrio, brumas e choiva. En torno á unha e media fúmonos xuntando na céntrica plaza brigantina dos Irmáns García Naveira (parentes dun dos agapeiros e masonazos eles). Estabamos xentes de distintas cidades de Galicia pero tamén connosco estaban dignos representantes do Principado de Asturias e da comarca do Bierzo.
Diriximonos cara o mesón Barreiro onde estaban a agardarnos as viandas. O mesón Barreiro e un dos máis caracteristicos e enxebres da Cidade dos Cabaleiros.
Antes de sentar á mesa e para ir abrindo boca tomamos un viño branco do país que según un paladar xeneroso non tiña que envidiar a un bo ribeiro.
Nun chisco xa estábamos o cento por cento e pasamos o comedor. O menú:
1º Tortilla de patacas, e falar dela en Betanzos e falar dun manxar.
2º Ternera asada con guarnición de patacas novas.
A verdade todo moy rico e mou abundante, ainda que neste tempo as vellas ainda estan mellor.
Na sobremesa é donde esta a miga destes encontros e non defraudou. Falouse do divino e do humán todo aderezado con cafés de puchero, e licores de herbas e caña.
As horas foron pasando e alguns tiveron que marchar,uns porque tiñan que oficiar e outros porque lles quedaba unha boa viaxe. Os irreductibles arrancamos a unha tasca da Ponte Vella á veira do Mandeo e ó lado da praza de Antolón Faraldo, ó busto do cal, un aguerrido compostelán dedicou unhas verbas paraugas en mán.
Así pasounos a tarde. A proxima cita en Santiago á altura dos Mártires da Tradición. Alí esperamosvos.
Diriximonos cara o mesón Barreiro onde estaban a agardarnos as viandas. O mesón Barreiro e un dos máis caracteristicos e enxebres da Cidade dos Cabaleiros.
Antes de sentar á mesa e para ir abrindo boca tomamos un viño branco do país que según un paladar xeneroso non tiña que envidiar a un bo ribeiro.
Nun chisco xa estábamos o cento por cento e pasamos o comedor. O menú:
1º Tortilla de patacas, e falar dela en Betanzos e falar dun manxar.
2º Ternera asada con guarnición de patacas novas.
A verdade todo moy rico e mou abundante, ainda que neste tempo as vellas ainda estan mellor.
Na sobremesa é donde esta a miga destes encontros e non defraudou. Falouse do divino e do humán todo aderezado con cafés de puchero, e licores de herbas e caña.
As horas foron pasando e alguns tiveron que marchar,uns porque tiñan que oficiar e outros porque lles quedaba unha boa viaxe. Os irreductibles arrancamos a unha tasca da Ponte Vella á veira do Mandeo e ó lado da praza de Antolón Faraldo, ó busto do cal, un aguerrido compostelán dedicou unhas verbas paraugas en mán.
Así pasounos a tarde. A proxima cita en Santiago á altura dos Mártires da Tradición. Alí esperamosvos.
1 comentario:
El sábado 10, tras la misa, el pulpo nos recibirá con sus tentáculos amorosos. Y después, churrasco, postre, chupitos y vinos ribeiros.
Publicar un comentario